Młodzież koziegłowska na powodzian. 1934r
W ub. niedzielę, dnia 23 bm. w godzinach wieczornych, staraniem samorządu uczenic Szkoły Rolniczej Żeńskiej w Koziegłowach odbyło się widowisko sceniczne pod nazwą „Wieczór pieśni ludowej”, z przeznaczeniem osiągniętego czystego zysku na powodzian. W imprezie wzięły udział uczenice i ich wychowawczynie z p. kierowniczką agronomem, Zofją Fałasiewiczówną na czele. Reżyserowała nauczycielka p. Helena Cielecka. Przedstawienie udało się. Młode amatorki grały z wielkiem wczuciem się w przedmiot i cel sztuki. A celem sztuki było przedstawienie Polski pokojowej, gościnnej, religijnej, ofiarnej i pracowitej.
Każde rzemiosło, każdy rys pracy i charakteru odzwierciadlała jakaś inscenizacja, jakiś rytm taneczny czy śpiewny. Całą Polskę, od Karpat, po Bałtyk, od hut i kopalń śląskich, po równiny wileńskie i niziny poleskie, od morza, do ciepłych Zaleszszyk, widziało się na tej małej, efektownie przystrojonej kilimami łowickiemi, scenie różne, przyśpiewki kujawskie, krakowskie, mazurskie, góralskie, kaszubskie tak były wspaniale i zręcznie oddane, że naprawdę milo było patrzeć i słuchać Pełna publiczności sala, żywo reagowała oklaskami, a rodzice wykonawczyń mogą być dumni ze swych, naprawdę zdolnych i tak entuzjastycznie dla kraju usposobionych córek. Ten to entuzjazm udzielił się widowni, wywołując często łzy wzruszenia. Na szczególne wyróżnienie zasłużyła sobie zarówno w grze dramatycznej, jak i komicznej p. Gienia Krauzówna i za śpiew solowy p. Helena Bąbska. P e — El. Źródło; Słowo Częstochowskie : dziennik polityczny, społeczny i literacki. R.4, nr 221 (28 września 1934)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz