Kiedrzyn, dzielnica Częstochowy ograniczona ulicami Traugutta (od południa), Kisielewskiego, Dmowskiego, Michałowskiego, Kutrzeby (od zachodu), Brata Alberta aż do granic miasta. Od południowego zachodu ul. Traugutta i Zakopiańską. Początki osadnictwa na tym terenie sięgają średniowiecza, pierwsze źródłowe wzmianki pochodzą z końca XIV w., gdy królewska wieś Kiedrzyn znajdowała się w tenucie szlacheckiej. Na przestrzeni wieków wieś należała m.in.: do wójta częstochowskiego Zebrzyda, Mikołaja Biela, Jakuba z Wierzchowiska, a wreszcie do Kiedrzyńskich herbu Ostoja.
Jeden z przedstawicieli tego rodu, Piotr (imię zakonne Anastazy) był w XVII w. przeorem na Jasnej Górze i prowincjałem w Wieluniu, Wojciech Kiedrzyński konfederatem barskim. W 1827 we wsi było 18 domów; liczbę mieszkańców szacowano na 190 osób, w 1866 wieś liczyła 86 domów, miała 635 morgów ziemi uprawnej. Ok. 1880 Kiedrzyn znalazł się w posiadaniu fabrykanta Schlössera, później majątkiem zarządzał → Karol Weese. Od 1897 Kiedrzyn należał do Władysława Kieszkowskiego. Rodzina Kieszkowskich ofiarowała plac pod budowę szkoły i remizy strażackiej. W 1900 odnotowano w Kiedrzynie 752 mieszkańców. Po śmierci Władysława Kieszkowskiego dobra zostały podzielone między córki: Władysławę, Eugenię i Zofię. W 1927 rozpoczęła się parcelacja majątku. W 1930 wieś liczyła 1180 mieszkańców, zajmowała obszar 749 ha. Szkoła w Kiedrzynie funkcjonowała od 1901 w pomieszczeniach po starej karczmie, w 1903 powstał samodzielny budynek szkolny, w 1929 został oddany do użytku nowy gmach. W 1922 powołano Ochotniczą Straż Ogniową. W okresie II Rzeczypospolitej Kiedrzyn stał się ważnym ośrodkiem ruchu młodzieżowego spod znaku „Wici”, w 1934 odbył się tu zjazd powiatowy z udziałem ok. 200 delegatów. W czasie działań wojennych 2 IX 1939 w Kiedrzynie Niemcy zestrzelili samolot porucznika pilota Michała Brzeskiego, jego pamięci poświęcono tablicę z inskrypcją: „Przechodniu powiedz matkom, gdzie leżą ich syny, wierni ojczyźnie do ostatniej godziny”. Wraz z rozwojem powojennej Częstochowy i powstaniem dzielnicy Tysiąclecie Kiedrzyn stal się terenem atrakcyjnym dla jednorodzinnego budownictwa, rozwinęło się tu ogrodnictwo szklarniowe. W 1970 stałych mieszkańców było 1987 (69% utrzymywało się z pracy poza rolnictwem). Kiedrzyn należał przez wieki do częstochowskiej parafii pw. św. Zygmunta, w 1940 biskup → Teodor Kubina ustanowił tu ekspozyturę, a w 1957 biskup → Zdzisław Goliński przekształcił ją w samodzielną parafię św. Andrzeja Boboli. W 1997 arcybiskup Stanisław Nowak erygował parafię św. Brata Alberta Chmielowskiego; kościół zbudowany wg projektu Aleksandra Holasa został poświęcony w 2001. Kiedrzyn został włączony w 1975 w granice Częstochowy. Ważną rolę w życiu dzielnicy odgrywa miejscowe Koło Gospodyń Wiejskich oraz Ludowy Klub Sportowy → „Orzeł”.
Zabytkiem architektonicznym dzielnicy jest drewniana kapliczka stojąca na posesji przy ul. Ludowej 79, naprzeciw kościoła.
Materiały w zbiorach Ośrodka Dokumentacji Dziejów Częstochowy Muzeum Częstochowskiego.
Autor: Andrzej Kuśnierczyk
Źródło: https://encyklopedia.czestochowa.pl/hasla/kiedrzyn
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz