GAŁĘZIE JEDNEGO DRZEWA.

 GAŁĘZIE JEDNEGO DRZEWA.

Szukając łódzkich śladów kamieniczan natknąłem się na akt ślubu z roku 1869, 24-letniej Anny Marianny Langhantz, urodzonej w Kamienicy Polskiej, córki Franciszka i Anny z Pajchlów, z podmajstrem tkackim Janem Behmem. W tym samym roku odbył się ślub Antoniego Hikla, podmajstra tkackiego, urodzonego „w Austrii w mieście Alsztad", syna Antoniego i Rozalii z Pajchlów, z Zuzanną Gintzkau. W 1898 r. odbył się ślub 27-letniej Serafiny Pajchel, pochodzącej z Piotrkowa (Trybunalskie-go), córki Franciszka i Adaminy z Myślinów, z Ignacym Geppertem, buchalterem. W trzech tych aktach pojawiły się trzy kobiety o nazwisku Pajchel. Serafina Pajchel urodzona co prawda w Piotrkowie, ale nazwisko jej matki (Myślin) zdradza kulturowe korzenie: związek z Hutą Starą A i Kamienicą Polską. Nestor polskiej linii Pajchlów, Johann Peichl (1812 — 1897) pochodził z Altstadt „bei Mahrisch Trubau" czyli Starego Miasta (Stare Mesto) pod Morawską Trzebową. Pięciokrotnie (!) zawierał związki małżeńskie. W 1837 wziął ślub z urodzoną w Rostitz (Rozstani) na Morawach Wiktorią Appel (1818 — 1844), mieszkanką Huty Starej. Drugą żoną (ślub w 1845) była Rozalia Fiker (1826 — 1847), trzecią (ślub w 1848) Weronika z Fiedlerów (1816 — 1868), czwartą (ślub 1869) Marianna z Goldsztejnów, a właściwie Kulstajnów (1850 — 1873), piątą Teresa z Postlerów. Cztery śluby odbyły się w kościele w Poczesnej, piąty w Kamienicy Polskiej w 1873. Z pierwszego małżeństwa Jana Pajchla udokumentowani są: córka Alojza (ur. 1840), która wyszła za Józefa Rutkiewicza z Koziegłów, oraz trzej synowie urodzeni w Hucie Starej A: Józef (1838), Jan (1842) i Franciszek Seraficki! (1844). Tę dziwną formę drugiego imienia zawdzięczał bądź fantazji księdza parafii Poczesna, bądź pomyłce. Córka tegoż Franciszka Serafickiego i Adaminy Anny to wspomniana na wstępie Serafina, po mężu Geppert. Ktoś tworzący drzewko genealogiczne Geppertów będzie miał jak znalazł rodowód żony Ignacego. Dopowiedzmy także, że Adamina Anna Myślin była córką Jana Chrzciciela i Franciszki z Cianciarów. Franciszek i Adamina mieszkali w Łodzi. Chciałoby się ubarwić nieco tę genealogiczną wyliczankę jakimś opowieściami z życia Pajchlów, ale to nie takie proste. Mieszkańcy prowincji nie trafiali na łamy ówczesnej prasy, nie spisywali pamiętników, nie fotografowali się. Nie było jeszcze społecznościowych portali i wścibskich mediów. Wiemy o nich tyle, co odnotowano w metrykach i księgach ludności. Czasem pozostawiali po sobie ślad w aktach notarialnych. I to wszystko. Z kilku genealogicznych faktów trudno ułożyć esej, choć można by zaryzykować jego tytuł: „Pięć żon Jana Pajchla". Wróćmy do faktów. W związku z Rozalią Fiker Jan miał syna Walentego (ur. 1846), drugi syn Alojzy zmarł (w 1847) tuż po urodzeniu. W małżeństwie z Weroniką z Fidlerów nie miał potomstwa.

Dzieci z Marianną z Goldsztejnów (Kulsztejnów) wcześnie zmarły, Stanisław w wieku 3 lat, Bronisława Balbina w wieku 2 lat. Podobnie stało się z dziećmi spłodzonymi z Teresą z Postlerów (córką Jana i Marianny z Jakmanów), Tomasz i Florentyna nie dożyli dwóch lat. Nie wiadomo, czy doczekał pełnoletności syn Antoni ur. w 1878. Syn Walentego, Antoni (1874 — 1927?) mieszkał w Kłobucku. Pierwszą żoną była Władysława Kosta (z Częstochowy), drugą Aleksandra Lang 1 voto Woźniak (wdowa po Franciszku ), córka Romana i Kunegundy Mazurkiewicz. Najciekawsze były losy Jana Pajchla młodszego. Był kowalem, brał udział w powstaniu styczniowym. Niestety — nie wiadomo, jak wyglądały jego powstańcze losy. Uniknął represji. W 1864 r. wziął ślub (w kościele w Poczesnej) z Otylią z Gruców (1848 — 1868). Drugą żona była Franciszka z Piltzów (1851 — 1901). Mieszkali w Kamienicy Polskiej. W 1875 sprzedali Mikołajowi Znamirowskiemu z Gniazdowa 1/4 część z przypadającym do niej lasem — za 300 rubli srebrem. Jan prowadził jakieś interesy w Częstochowie. W 1882 r. Pajchlowie wyprowadzili się do Piotrkowa. Tu rodziły się dzieci: Antoni (1882), Bronisława Józefa (1883?), Łucja Ludwika (1884). W 1887 zmarły ich dzieci: Mieczysław i Jadwiga Marianna. Szkoda, że piotrkowski rozdział ich życia jest tak mało udokumentowany. Na jednym ze ślubów w roli świadka pojawił się w Piotrkowie Wojciech Pajchel student Instytutu Politechnicznego z Warszawy. Warto podjąć genealogiczne wyzwanie. Nazwisko Pajchel należy do rzadkich w Polsce. W 2021 odnotowano tylko 35 osób noszących to nazwisko (20 mężczyzn i 15 kobiet). W wyszukiwarce internetowej najczęściej pojawia się nazwisko Renaty Pajchel, nieżyjącej już polskiej fotosistki związanej przez wiele lat z Filmem Polskim. Trudno będzie znaleźć właściwe gałązki i liście genealogicznego drzewa. Nazwisko Pajchel nieobce jest czytelnikom ,Korzeni", mam odrobinę satysfakcji, że zebrane podczas wieloletnich kwerend dane genealogiczne ułatwiły innym dalsze poszukiwania. Grób rodzinny Pajchlów znajduje się na starym cmentarzu piotrkowskim.

Inskrypcja: Ś.P. JAN PAJCHEL/uczestnik powstania 1863/ żył lat 86/zm. dn. 16 lutego 1924. (Opis za: Monika Sobczak-Waliś, Grzegorz Waliś, Miejsca pamięci powstania styczniowego na terenie powstańczego województwa kaliskiego, Kalisz 2013, s. 88) Grób znajduje się pod opieką konserwatora zabytków. Dzieki inskrypcji można uzupełnic drzewo genealogiczne o brakującą datę zgonu: Jan Pajchel 1842 —1924.

Autor: Andrzej Kuśnierczyk.

Źródło: Kwartalnik ,,Korzenie” nr120, R XXXII , 1/2022r