Wyczytane . Kamienica Polska.
W obszernym studium Zdzisława Nogi „Osadnictwo i stosunki własnościowe w księstwie siewierskim do 1790 roku"' przedstawione są niezwykle skomplikowane kwestie majątkowe szlachty siewierskiej, także nowo kreowanej (głównie protegowanych biskupów krakowskich) oraz ludzi starających się wszelkimi sposobami wejść w szeregi uprzywilejowanych; głównie kuźników i mieszczan. Kamienica pojawia się kilkakrotnie w tekście Zdzisława Nogi. Przedrukowujemy interesujące nas fragmenty: „Powiększenie majątku nie udało się Kazimierzowi Gutowskiemu, dziedzicowi Kamienicy Polskiej. Komisja graniczna w dniu 27 sierpnia 1751 r. ustaliła, że chciał on przesunąć granicę do zbiegu Warty i Kamienicy, a w 1753 r. sam to przyznał, podobnie jak niejaki Drozd, chyba użytkownik sporej łąki "2. „ W dokumencie sprzedaży kompleksu kozieglowskiego z 1510 r. wymieniono kuźnice: Kamienica i Spqskowska. Kamienica znajdowała się wtedy w rękach kuźnika Marcina Błeszyńskiego, a po jego śmierci przejęła ją wdowa Anna i syn Stanisław. Istniała do 1636 r., a Błeszyńscy siedzieli w Kamienicy jeszcze przez cały wiek XVI!, choć biskupi uznali ich pobyt za bezprawny. (..) Przez następne lata Kamienica znajdowała się w administracji różnych szlacheckich oficjalistów: Stanisława Żaboklickiego, niejakiego Serebińskiego i Bronisława Rusieckiego.
W 1646 r przeszła w wyniku zamiany, w ręce biskupów. Przynosiła ciągle duże dochody -w 1668 r pracowały tam 2 piece. Energii dostarczały 4 koła młyńskie. Z powodu niedoboru surowców jej zdolność produkcyjna nie była jednak w pełni wykorzystywana. W polowie XVIII w wybudowano tam nowe fryszerki. W 1789 r pracowały łącznie 4 i wielki piec. "3
1. Siewierz, Czeladź, Koziegłowy. Studia i materiały z dziejów Siewierza i księstwa siewierskiego, pod red. Feliksa Kiryka, Katowice 1994,
2. Dzieło cytowane, s. 171 '
3. Tamże, s. 241-242
Źródło: Kwartalnik ,,Korzenie” nr32, R.: X,1/2000
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz