Eksponat tygodnia. Ławka szkolna. Zbiory Muzeum Regionalnego w Kamienicy Polskiej . Mebel będący podstawowym wyposażeniem klas szkolnych.
Wynalazek sięgający korzeniami średniowiecza. Konstruktorami pierwszych ławek byli zakonnicy - jezuici i pijarzy - których misją było nauczanie. Pierwowzorem ławki było tzw. skryptorium, wyposażone w pulpit nachylony w stronę korzystającego z niego skryby. Aż do połowy XX wieku ławki szkolne wykonywano wyłącznie z drewna, a ich siedziska były zespolone z blatem, w którym na środku wycinano otwór na kałamarz. Jeszcze w latach 60. XX w. dzieci uczyły się pisać wiecznym piórem, które składało się z obsadki i stalówki, zanurzając stalówkę w atramencie wlewanym do szklanych pojemników nazywanych kałamarzami. Dla starszego pokolenia forma i kształt ławki przywołuje wspomnienia: pierwsze litery i wyrazy, strach przed klasówką, Teraz takich ławek już nie ma - drewnianej, z wyżłobieniem na piórnik i otworem na kałamarz, i z kałamarzem. Chyba, że był pusty, bo ktoś wypił atrament. A zdarzało się to, zdarzało.
Ławki były świadkami przejmujących wyznań uczniów, nosiły zresztą tego ślady. Śpiewały o tym Czerwone Gitary:
Kto za Tobą w szkole ganiał, do piórnika żaby wkładał?
Kto? No, powiedz – kto?
Kto na ławce wyciął serce i podpisał: „Głupiej Elce”?
Kto? No, powiedz – kto?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz