O rudach żelaznych na ziemiach b. Królestwa Kongresowego. Odczyt wygłoszony przez inż. górn. Stanisława Kontkiewicza (syna) w dniu 13 kwietnia na zebraniu Koła w Dąbrowie Górniczej (frag.)
Część3. Stosunki robotnicze.
Co się tyczy stosunków robotniczych na kopalniach rudy, to sprawa ta nie przedstawiała dotychczas żadnych trudności. Pojedyncze kopalnie zatrudniają nie więcej jak 300 — 400 ludzi. Kopalnie te są dość odległe jedne od drugich i robotnicy rekrutują się przeważnie z miejscowych rolników, zamieszkujących sąsiednie wsie. Większość z nich posiada własne grunta, mniejszość dzierżawi pola od obywateli, tak, że prócz pracy na kopalniach zatrudnieni są jeszcze częściowo i na roli. Tylko nieznaczna część są to wyrobnicy, nie mający innych środków utrzymania. Zwykle w miesiącach letnich część robotników odchodzi do robót w polu, zwłaszcza synowie gospodarzy. W miesiącach zimowych napływ ludu jest znaczny i w tym czasie pędzi się zwykle więcej robót przygotowawczych.
Źródło: CZASOPISMO GÓRNICZO-HUTNICZE Zeszyt VI. Warszawa — Kraków, Czerwiec 1919. Rok IV.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz