Rogatki miejskie, posterunki pełniące w XVIII–XIX w. funkcje celno-policyjne, usytuowane na granicach większych miast, u wylotu głównych dróg, przy komorach granicznych i niektórych mostach. Znajdowały się u wylotu głównych ulic Częstochowy, w połowie XIX w. przy rogatkach ustawiono budki strażnicze. W 1837 było pięć szlabanów rogatkowych; trzy w Starym Mieście: przy ul. Krakowskiej, Warszawskiej i przy jednym z trzech mostów na trakcie żarecko-koziegłowskim; dwa w dzielnicy podjasnogórskiej: na trakcie lubliniecko-herbskim, wiodącym na Śląsk i na trakcie wieluńsko-kaliskim.
W 1852 został przywrócony szlaban przy ul. Ogrodowej. Na rogatkach ulic pobierano opłaty skarbowe i miejskie, określane różnymi nazwami odnoszącymi się do ich charakteru: konsumpcyjne, propinacyjne, brukowe, zyskowe, garncowe, koszerne. Opłaty te były pobierane od przewozu różnych artykułów spożywczych i przemysłowych. W połowie XIX w. granice miasta oznaczono dębowymi słupkami z napisem: „Granica Territoryum miasta Częstochowy”. Ustawiono je przy najważniejszych drogach i traktach. Ok. 1920 radny miejski Częstochowy → Wawrzyniec Kolwas był autorem wniosku o zniesienie rogatek miejskich.
Franciszek Sobalski, Częstochowa w latach 1826–1905, [w:] Dzieje Częstochowy od zarania do czasów współczesnych, Katowice 1964, s. 84; 50 lat Spółdzielni „Rzemieślnik” w Częstochowie, Częstochowa 1963, s. 19.
Autor: Juliusz Sętowski Źródło: https://encyklopedia.czestochowa.pl/hasla/rogatki-miejskie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz