Telefony częstochowskie, pierwszą niewielką wewnątrzzakładową sieć telefoniczną na terenie Częstochowy założono na przełomie 1882/83 w zakładzie pod nazwą „Fabryka Papieru i Młyny Walcowe K. Ginsberg i (Bracia) Kohn (Spółka komandytowa)”. Łączyła ona młyn i fabrykę papieru z portierniami i budynkiem dyrekcji; dysponowano kilkoma aparatami telefonicznymi. Pierwszą miejską sieć telefoniczną uruchomiono w 1891 po rozpatrzeniu przez władze wniosku 14 obywateli Częstochowy narodowości żydowskiej o zezwolenie na założenie połączeń telefonicznych (wśród zainteresowanych był → Karol Ginsberg – współwłaściciel fabryki z pierwszymi telefonami na terenie miasta). Sieć miejska obejmowała domy prywatne i biura firm należące do wnioskodawców. Pierwsza centrala telefoniczna mieściła się w budynku na rogu II Alei i ul. Teatralnej (obecnie: Wolności 2). Na kierownika sieci władze mianowały → Jana Bełdowskiego. W 1904 rozpisano przetarg na budowę nowej sieci telefonicznej. Wybrano ofertę J. Bełdowskiego, zaś prace przy rozbudowie wykonał inż. Karol Hoecke. Sieć składała się z dwóch podstawowych magistrali (A i B) oraz odchodzących od nich odgałęzień. Centrala znajdowała się przy ul. Teatralnej 33. Po wybuchu wojny w 1914 i zajęciu Częstochowy przez Niemców sieć telefoniczna znalazła się całkowicie pod kontrolą władz okupacyjnych. Prywatne aparaty zarekwirowano za pokwitowaniem i przekazano na potrzeby cywilnych i wojskowych władz niemieckich; sieć nie była konserwowana.
Na przełomie 1914/15 Niemcy przenieśli centralę telefoniczną do budynku u zbiegu ulic: Teatralnej i Żelaznej (Kopernika). Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, telefony w Częstochowie uruchomiono 29 XII 1918. Do 1922 miejska sieć telefoniczna istniała na prawach koncesji – prowadzona była powtórnie przez J. Bełdowskiego. 1 IV 1922 została upaństwowiona. W okresie międzywojennym nastąpiła rozbudowa sieci telefonicznej w Częstochowie i połączeń z innymi miastami. Stosowano podziemne połączenia kablowe. Uruchomiono nową centralę w ukończonym w 1931 nowoczesnym gmachu Obwodowego Urzędu Pocztowego przy ul. Kopernika 22. Po zajęciu Częstochowy przez Niemców 3 IX 1939, miejska sieć telefoniczna została zajęta przez okupantów na potrzeby wojska. Na początku 1940 urządzenia telekomunikacyjne przekazano niemieckiej administracji cywilnej. Podczas wycofywania się Niemców z Częstochowy, sieć telefoniczna została w znacznej mierze zdewastowana, a urządzenia telekomunikacyjne wywiezione. Po zajęciu Częstochowy przez wojska sowieckie szybko przystąpiono do naprawy infrastruktury. W 1947–49 w ramach trzyletniego planu odbudowy telekomunikacji naprawiono zniszczenia. W kolejnych latach przemysł krajowy nie był w stanie zrealizować zapotrzebowania na łączność telefoniczną. Poprawa nastąpiła w latach 70., po uruchomieniu w Polsce produkcji central licencyjnych. Dalsza rozbudowa infrastruktury telekomunikacyjnej nastąpiła w latach 90. Do 1990 województwo częstochowskie było na jednym z ostatnich miejsc pod względem gęstości sieci telefonicznej. W okresie od 1990 do końca 1994 liczba telefonów w Częstochowie zwiększyła się o blisko 50 tys. sztuk. W 1992–2000 dokonano kompleksowej telefonizacji wszystkich 58 jednostek terytorialnych byłego województwa częstochowskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz