Sąd Okręgowy, utworzony w Częstochowie w oparciu o przepisy tymczasowe o urządzeniu sądownictwa w Królestwie Polskim z 19 VIII 1917. Sąd ten dzielił się na trzy Wydziały: Cywilny, Karny oraz Rejestr Handlowy. Językiem urzędowym był język polski. Prezesem został mecenas → Mieczysław Kokowski, sędziami zaś: → Bolesław Płodowski, Stanisław Śliwiński i Jan Rzymowski; prokuratorem mianowano Antoniego Goldman-Paprockiego, a wiceprokuratorem – → Ludwika Mężnickiego. Sędzią śledczym w Częstochowie został → Rajmund Zawadzki. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości instytucje wymiaru sprawiedliwości zachowały dotychczasowe siedziby i zakres terytorialny. Sąd Okręgowy w Częstochowie został zlikwidowany 1 IV 1922. Rozporządzeniem ministra Sprawiedliwości z 24 XII 1928 został powołany do życia Wydział Zamiejscowy w Częstochowie Sądu Okręgowego w Piotrkowie.
Obejmował swym zasięgiem terytorialnym okręgi sądów grodzkich w Częstochowie, Janowie, Kłobucku i Krzepicach. Wydział Zamiejscowy dzielił się na trzy Wydziały: Cywilny, Karny i Rejestr Handlowy. Instancją odwoławczą był Sąd Apelacyjny w Warszawie. W 1936 Sąd Okręgowy przeniósł się z lokalu przy III Alei 51 do budynku przy ul. Dąbrowskiego, róg Racławickiej. Działalność Wydziału Zamiejscowego w Częstochowie Sądu Okręgowego w Piotrkowie została przerwana po wybuchu II wojny światowej. 25 XI 1939 Niemcy wznowili funkcjonowanie Sądu Okręgowego w Częstochowie (z sędzią → Włodzimierzem Winnickim). 1 I 1999 nastąpiło przekształcenie Sądu Wojewódzkiego w Częstochowie w Sąd Okręgowy, obejmujący swą właściwością miejscową Sądy Rejonowe w: Częstochowie, Lublińcu, Myszkowie i Oleśnie. Zgodnie z przepisami rozporządzenia ministra Sprawiedliwości z 18 V 2001 w okręgu częstochowskim funkcjonowały sądy rejonowe w: Częstochowie, Myszkowie i Zawierciu, a z dniem 1 I 2004 obszar właściwości miejscowej Sądu Okręgowego w Częstochowie został rozszerzony o Sąd Rejonowy w Lublińcu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz