Szkoły fabryczne (Częstochowa), były zakładane na podstawie ustawy z 1884 o szkolnej nauce nieletnich, ich powstawanie wymusił gwałtowny rozwój przemysłu. Szkoły funkcjonowały w pomieszczeniach na terenie dużych częstochowskich fabryk (rzadziej jako szkoły prywatne finansowane przez właściciela fabryki, jak np. szkoła utrzymywana przez Stanisława Weinberga); były to zazwyczaj szkoły jednoklasowe, w których dzieci w wieku do dziesięciu lat (wcześniej uczęszczające do fabrycznej ochronki) uczyły się czytania i pisania. Pierwsze szkoły funkcjonowały (od 1892) przy → Fabryce Peltzerów i Fabryce Juty „Błeszno”, kolejne zostały utworzone w → „Częstochowiance”, Przędzalni i Tkalni Juty → „Warta” (w 1905), → Farbiarni W. Brassa (1904), Odlewni Bessera oraz w Fabryce papieru Kohna i Ginsberga (1905).
Nie można precyzyjnie określić liczby uczęszczających do powyższych szkół dzieci, szczątkowe dane dotyczą m.in. dwuoddziałowej jednoklasowej szkoły przy Fabryce Peltzerów, do której uczęszczało 25 dziewczynek i 52 chłopców, oraz jednooddziałowej szkoły Fabryki „Błeszno” liczącej 16 dziewczynek i 24 chłopców. W szkole fabrycznej „Warty” na przestrzeni lat 1905–12 liczba dzieci w szkole stopniowo wzrastała: z 60 do 160, z kolei w szkole przy farbiarni Brassa ilość uczniów zmniejszała się: od 36 w 1908 do 14 w 1912. Niektóre szkoły funkcjonowały krótko, większość upadła wraz z wybuchem I wojny światowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz