Eksponat tygodnia . Maszyna do szycia firmy Singer. Zbiory Muzeum Regionalnego w Kamienicy Polskiej.
Założycielem tej prężnej XIX wiecznej firmy był Isaac Singer pochodzący z Pittstown w Nowym Yorku. Był zarówno mechanikiem, aktorem jak i wynalazcą. W 1850 roku przybył do Bostonu aby promować swój wynalazek jakim była maszyna do wykonywania drewnianych czcionek drukarskich. Ponieważ oferowane przez niego urządzenia nie cieszyły się dużym zainteresowaniem, podczas pobytu w Bostonie prezentował swoje urządzenia w sklepie / warsztacie Orsona C. Phelpsa. W tym samym warsztacie były naprawiane maszyny do szycia firmy Lerow & Blodgett. Pewnego razy właściciel warsztatu poprosił Singera o „zerknięcie” na trudne w budowie i użytkowaniu maszyny do szycia. Wówczas Singer doszedł do wniosku, że maszyny byłyby dużo prostsze gdyby czółenko poruszało się w linii prostej, a igła nie była zakrzywiona. Singer skierował całą swoją uwagę na maszynę do szycia. Urządzenie to dawało mu dużą szansę na poprawę sytuacji finansowej jego firmy. Jego pierwsza maszyna była gotowa pod koniec września 1850 roku. W roku 1851 otrzymał patent USA o numerze 8294. Jego pierwsza maszyna potrafiła szyć z ogromną prędkością 900 ściegów na minutę! W roku 1856 zakłady produkujące maszyny: Grover & Baker, Wheeler & Wilson oraz Singer oskarżali się wzajemnie o naruszenie swoich patentów. Prezes firmy Gorver & Baker, który był także prawnikiem zaproponował aby zamiast tracić zyski na koszty postępowania sądowego, połączyć swoje patenty. Był to pierwszy pakiet patentowy, który umożliwiał produkcję skomplikowanych maszyn do szycia składających się z wielu podzespołów bez niepotrzebnych batalii sądowych o naruszanie patentu. Musieli oni także porozumieć się z Eliasem Howem, który miał istotne prawa patentowe dotyczące podzespołów użytecznej maszyny do szycia. Doszło do zawarcia porozumienia i Howe otrzymywał honorarium za każdą wyprodukowaną maszynę do szycia. Maszyny do szycia zaczęły być masowo produkowane. Firma I. M. Singer & Co wyprodukowała w 1856 roku 2.564 egzemplarzy, a w 1860 roku już 13.000 szt.Dotychczas maszyny szyjące były produkowane tylko na potrzeby przemysłu (głównie stębnówki przemysłowe). Singer natomiast zaczął powoli wprowadzać maszyny na rynek maszyn domowych. Udało mu się obniżyć cenę maszyny (dzięki modułowej budowie maszyn) z ponad 100$ do 50$ a później nawet do 10$. Maszyny zaczęły być sprzedawane na szeroką skalę. Partner handlowy Singera był pionierem w sprzedaży ratalnej maszyn do szycia, co powodowało ogromny wzrost sprzedaży. I.M. Singer rozszerzył działalność także na rynek europejski. Ogromnym osiągnięciem Singera było stworzenie systemu sprzedaży zbliżonej do leasingu, co pozwoliło ludziom niezamożnym na zakup tego typu urządzenia. W maszynach do szycia istnieją podstawowe części, które zapewniają właściwe działanie i funkcjonalność urządzenia. Są to: płytka ściegowa – metalowa płytka, pod którą zlokalizowany jest bębenek z nicią dolną, chwytacz – element do którego wkładamy bębenek z nicią dolną. To przede wszystkim mechanizm „zbierający” nitkę i warunkujący powstawanie ściegu. Kolejnym elementem jest transporter, którego zadaniem jest przesuwanie materiału w trakcie szycia. Naprężacz nici górnej - od niego zależy jakość szycia i uzyskanego ściegu. Wolne ramię natomiast pomaga przy obszywaniu miejsc, do których ciężko się dostać, np. nogawka spodni czy mankiet. Stopka jest jedną z ważniejszych części maszyny do szycia, gdyż umożliwia szycie każdym ściegiem i wielu różnych elementów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz