WYCZYTANE W AKTACH.

 

W aktach notariusza Aleksandra Molskiego urzędującego w Żarkach zachowała się plenipotencja dla Szymona Sadowskiego od włościan ekonomii koziegłowskiej. Została spisana w Pilicy przez Piotra Oleszkiewicza (notariusza pow. pileckiego, zastępującego Molskiego) w sprawie dzierżawy. Ekonomia składała się z Gęzyna, Starej Kuźnicy, Lgoty, Koziegłówek, Rzeniszowa, Markowic, Winowna, Cynkowa, Wojsławic, Siedlca, Rudnika Wielkiego i Małego oraz Jastrzębia. Dzierżawcą był Antoni Rutkowski. Roczna suma dzierżawy w 1823 r. wynosiła 48 772 zł 21 gr. Dokument – zawierający nazwiska gospodarzy wsi, które w okresie I Rzeczypospolitej stanowiły tzw. baronat koziegłowski – jest pomocny w genealogicznych poszukiwaniach. Przytaczamy z niego imiona i nazwiska mieszkańców Jastrzębia: Sebastian Chwist (radny), Walenty Pilarski, Ignacy Chwist, Stanisław Pietruszowski, Maciej Wojtak, Józef Masłonik, Michał Chwist, Wincenty Fronczek, Jakub Jarząbek, Józef Wojtak, Stanisław Masłoń, Andrzej Kulik, Walenty Sroślak, Wawrzyniec Chwist, Wojciech Masłoń, Antoni Masłonik, Jan Chwist, Wincenty Sitek, Karol Wesołek, Franciszek Chwist, Antoni Piętak, Franciszek Sobota, Urban Knapik, Jan Grzybowski, Wawrzyniec Masłonik, Szymnon Masłonik, Bartłomiej Wojtak, Piotr Wesołek I, Piotr Wesołek II, Józef Daniel, Walenty Szczepiński, Ignacy Kidawa i Sebastian Piotrowski.

W kancelarii Piotra Oleszkiewicza w Pilicy (na Zarzeczu) 26 listopada 1825 r.
Leopold Grabiański z Niegowonic w pow. pileckim i Markus Kempner z Poręby
Mrzygłodzkiej zawarli kontrakt na dostawę drzewa jodłowego, świerkowego i sosnowego za 8 tys. złp. Drewno miało być „na siągi rąbane”, zdatne do wypalania na węgle do fryszerek. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Aleksander Molski był notariuszem przy Sądzie Pokoju Powiatu Lelowskiego w woj. krakowskim. Siedziba kancelarii mieściła się w Żarkach.
Kancelaria działała na podstawie Ustawy Notarialnej z 4 sierpnia 1808 r. Zmiany w obowiązujących przepisach wprowadzone zostały ustawami o hipotece z 1818 r. i 1825 r. Zlikwidowano urzędy notariuszy powiatowych, a w ich miejsce wprowadzono rejentów powiatowych (okręgowych). Wyodrębniły się dwa rodzaje notariuszy, mający różne kompetencje i obszar działania: pisarze aktowi oraz rejenci, którzy z kolei dzielili się na rejentów kancelarii ziemiańskich i okręgowych. Pisarze aktowi mogli sporządzać czynności w całym kraju, rejenci kancelarii ziemiańskich – w obrębie działalności trybunałów cywilnych, przy których zostali ustanowieni, zaś rejenci okręgowi tylko we właściwym okręgu sądu pokoju.
Notariusz Molski objął kancelarię 17 maja 1821r., wcześniej czynności notarialne spisywane były przed Walentym Sobockim, podsędkiem powiatu lelowskiego, który zastępował notariusza. Aleksander Molski urzędował w Żarkach od 17 maja 1821r. do 2 lipca 1822r. Po tym okresie kancelaria była prowadzona przez zastępcę notariusza Piotra Pawła Oleszkiewicza, pełniacego jednocześnie funkcję notariusza powiatu pileckiego. Źródło: Kwartalnik ,,Korzenie” nr113 , R.: XXX 2/2020 https://searcharchives.pl/8/569/0/1#tabZespol