ZAPOWIEDŹ
Pod koniec września br. ukaże się pozycja książkowa pt. "Duchowa ojczyzna" - Dzieje parafii pw. św. Michała Archanioła w Kamienicy Polskiej z okazji 150-lecia powstania tej wspólnoty parafialnej.
Ks. Marian Duda,
„Duchowa ojczyzna”. Dzieje parafii pw. św. Michała Archanioła w Kamienicy Polskiej 1870-2020
Ks. Marian Duda,
„Duchowa ojczyzna”. Dzieje parafii pw. św. Michała Archanioła w Kamienicy Polskiej 1870-2020
STRESZCZENIE
Każda parafia, jako Kościół lokalny, zakorzenia się w rzeczywistości historycznej i kulturowej danej miejscowości. Parafia św. Michała Archanioła w Kamienicy Polskiej zakorzeniła się w wiosce, która od początku zamieszkiwana była przez ludność polską o typowo rolniczym charakterze. Jednak od 1818 roku stała się ona miejscowością, która zdominowana została przez przybyłych tutaj kolonistów z ówczesnego Cesarstwa Austriackiego, głównie języka czeskiego i niemieckiego, wyznania katolickiego. W latach 1818-1826 miejscowość ta należała do parafii w Koziegłowach, a od 1826 roku do parafii Poczesna. Odległość od kościoła parafialnego, utrudniająca praktykowanie wiary, jak i bariera językowa i odrębność kulturowa legły u genezy długoletnich starań o odrębną parafię i budowę własnego kościoła parafialnego. Doprowadziły one do szczęśliwego finału: zaistnienia parafii w 1867 roku i formalnej inauguracji jej działalności w roku 1870.
W dniu 9 stycznia 1870 roku rozpoczęły się dzieje zbawienia w ramach nowej wspólnoty parafialnej w Kamienicy Polskiej. Trud budowania Kościoła pośród miejscowej społeczności, a także dokończenie koniecznych prac w świątyni parafialnej oraz w jej otoczeniu we współpracy z wiernymi podjęło kolejno siedmiu proboszczów. Pierwsze dziesięciolecia istnienia parafii upływały jeszcze pod zaborem rosyjskim, co nie pozwalało jej rozwinąć w pełni działalności duszpasterskiej, ze względu na restrykcje prawa zaborczego, krępującego działalność Kościoła katolickiego. Jednak, pomimo tych niesprzyjających okoliczności, udało się na początku XX wieku podjąć wiele społecznych inicjatyw.
Wraz z odzyskaniem przez Polskę niepodległości (1918) ) i zawarciem konkordatu między Stolicą Apostolską a Rzeczpospolitą Polską (1925), parafia Kamienica Polska mogła wypełniać nieskrępowanie swoją misję zbawczą, a zarazem służebną wobec miejscowej społeczności. Powstanie diecezji częstochowskiej (1925) sprawiło, że z granicznej, najbardziej wysuniętej na południe parafii diecezji kujawsko-kaliskiej, stała się parafią położoną w centrum nowej diecezji z siedzibą w Częstochowie. Wszystko to sprzyjało rozwojowi życia religijnego oraz ściśle związanej z nim działalnością lokalnej społeczności. W tym okresie przewodziło parafii kolejnych czterech proboszczów: ks. Zygmunt Sędzimir, kontynuujący swoją posługę (do 1930 r.), ks. Stefan Jastrzębski (1930-1933), ks. Lucjan Kaczmarzyk (1933-1937) oraz ks. Józef Klarzak (1937-1939).
Okres okupacji stanowił szczególnie trudny okres w historii parafii. Osierocenie parafii przez jej proboszcza ks. Józefa Klarzaka wywiezionego i zamordowanego w obozie, a następnie dwa razy po roku rządy tymczasowych administratorów: ks. Mieczysława Tajbera (1939-1940) i ks. Stanisława Cesarza (1940-1941) równocześnie proboszcza z parafii Starcza, nie sprzyjały z pewnością życiu religijnemu, poddanemu rygorom wojennym. Ponadto mieszkańcy Kamienicy Polskiej zmuszani byli przez władze okupacyjne, jako byli koloniści posługujący się językiem niemieckim, do zdeklarowania się po stronie okupanta. Parafianie jednak zdali egzamin ze swej wierności Ojczyźnie i Kościołowi, a niektórzy z nich swoim bohaterstwem zapisali karty historii, angażując się w działalność podziemną. Wspierał ich w tym od 1941 roku Ks. Stanisław Duda, który na trwale zapisał się we wdzięcznych sercach parafian. On też przeprowadził parafię przez ciemną noc okupacji.
Niełatwy okres dla życia Kościoła Katolickiego nastał po II wojnie światowej. Wprowadzenie systemu totalitarnego, trwające ponad czterdzieści lat, ograniczało na różne sposoby ewangelizacyjną misję parafii katolickiej w Kamienicy Polskiej. Tym wyzwaniom usiłowali sprostać ówcześni proboszczowie: Ks. Stanisław Duda, kontynuujący swoją posługę od czasów wojennych, aż do swojej śmierci w 1964 roku oraz jego kolejni następcy Ks. Józef Sojda, ks. Mirosław Janikowski, ks. Stefan Mizera i ks. Józef Duda.
Najnowsze swoje dzieje parafia przeżywała już w wolnej Polsce, po odzyskaniu przez nią pełnej wolności i suwerenności. W wolnej Ojczyźnie, także Kościół odzyskał wolność, a parafia miała możliwość odbudowania wszelkich form właściwej jej działalności duszpasterskiej, zakładania stowarzyszeń katolickich, a także prowadzenia katechezy szkolnej. Okres ten w dziejach parafii obejmuje najdłuższe, bo trwające ponad 30 lat duszpasterzowanie ks. Józefa Bednarza (od 1989 r.). Za jego też posługi proboszczowskiej, jako jej swoiste ukoronowanie, parafia przeżywa Jubileusz 150-lecia swojego istnienia. Wiele chlubnych kart z historii miejscowości i parafii Kamienica Polska zostało wydobytych na światło dzienne dzięki lokalnym społecznym inicjatywom, a zwłaszcza istniejącemu od 1990 roku Biuletynowi „Korzenie”.
Oby parafia – ta duchowa wspólna ojczyzna - bogata dziedzictwem 150-letniej przeszłości, pielęgnuje je w teraźniejszości i przeniesie je w przyszłość, przekazując je przyszłym pokoleniom.
W dniu 9 stycznia 1870 roku rozpoczęły się dzieje zbawienia w ramach nowej wspólnoty parafialnej w Kamienicy Polskiej. Trud budowania Kościoła pośród miejscowej społeczności, a także dokończenie koniecznych prac w świątyni parafialnej oraz w jej otoczeniu we współpracy z wiernymi podjęło kolejno siedmiu proboszczów. Pierwsze dziesięciolecia istnienia parafii upływały jeszcze pod zaborem rosyjskim, co nie pozwalało jej rozwinąć w pełni działalności duszpasterskiej, ze względu na restrykcje prawa zaborczego, krępującego działalność Kościoła katolickiego. Jednak, pomimo tych niesprzyjających okoliczności, udało się na początku XX wieku podjąć wiele społecznych inicjatyw.
Wraz z odzyskaniem przez Polskę niepodległości (1918) ) i zawarciem konkordatu między Stolicą Apostolską a Rzeczpospolitą Polską (1925), parafia Kamienica Polska mogła wypełniać nieskrępowanie swoją misję zbawczą, a zarazem służebną wobec miejscowej społeczności. Powstanie diecezji częstochowskiej (1925) sprawiło, że z granicznej, najbardziej wysuniętej na południe parafii diecezji kujawsko-kaliskiej, stała się parafią położoną w centrum nowej diecezji z siedzibą w Częstochowie. Wszystko to sprzyjało rozwojowi życia religijnego oraz ściśle związanej z nim działalnością lokalnej społeczności. W tym okresie przewodziło parafii kolejnych czterech proboszczów: ks. Zygmunt Sędzimir, kontynuujący swoją posługę (do 1930 r.), ks. Stefan Jastrzębski (1930-1933), ks. Lucjan Kaczmarzyk (1933-1937) oraz ks. Józef Klarzak (1937-1939).
Okres okupacji stanowił szczególnie trudny okres w historii parafii. Osierocenie parafii przez jej proboszcza ks. Józefa Klarzaka wywiezionego i zamordowanego w obozie, a następnie dwa razy po roku rządy tymczasowych administratorów: ks. Mieczysława Tajbera (1939-1940) i ks. Stanisława Cesarza (1940-1941) równocześnie proboszcza z parafii Starcza, nie sprzyjały z pewnością życiu religijnemu, poddanemu rygorom wojennym. Ponadto mieszkańcy Kamienicy Polskiej zmuszani byli przez władze okupacyjne, jako byli koloniści posługujący się językiem niemieckim, do zdeklarowania się po stronie okupanta. Parafianie jednak zdali egzamin ze swej wierności Ojczyźnie i Kościołowi, a niektórzy z nich swoim bohaterstwem zapisali karty historii, angażując się w działalność podziemną. Wspierał ich w tym od 1941 roku Ks. Stanisław Duda, który na trwale zapisał się we wdzięcznych sercach parafian. On też przeprowadził parafię przez ciemną noc okupacji.
Niełatwy okres dla życia Kościoła Katolickiego nastał po II wojnie światowej. Wprowadzenie systemu totalitarnego, trwające ponad czterdzieści lat, ograniczało na różne sposoby ewangelizacyjną misję parafii katolickiej w Kamienicy Polskiej. Tym wyzwaniom usiłowali sprostać ówcześni proboszczowie: Ks. Stanisław Duda, kontynuujący swoją posługę od czasów wojennych, aż do swojej śmierci w 1964 roku oraz jego kolejni następcy Ks. Józef Sojda, ks. Mirosław Janikowski, ks. Stefan Mizera i ks. Józef Duda.
Najnowsze swoje dzieje parafia przeżywała już w wolnej Polsce, po odzyskaniu przez nią pełnej wolności i suwerenności. W wolnej Ojczyźnie, także Kościół odzyskał wolność, a parafia miała możliwość odbudowania wszelkich form właściwej jej działalności duszpasterskiej, zakładania stowarzyszeń katolickich, a także prowadzenia katechezy szkolnej. Okres ten w dziejach parafii obejmuje najdłuższe, bo trwające ponad 30 lat duszpasterzowanie ks. Józefa Bednarza (od 1989 r.). Za jego też posługi proboszczowskiej, jako jej swoiste ukoronowanie, parafia przeżywa Jubileusz 150-lecia swojego istnienia. Wiele chlubnych kart z historii miejscowości i parafii Kamienica Polska zostało wydobytych na światło dzienne dzięki lokalnym społecznym inicjatywom, a zwłaszcza istniejącemu od 1990 roku Biuletynowi „Korzenie”.
Oby parafia – ta duchowa wspólna ojczyzna - bogata dziedzictwem 150-letniej przeszłości, pielęgnuje je w teraźniejszości i przeniesie je w przyszłość, przekazując je przyszłym pokoleniom.
SUMMARY
Every parish, as a local Church, is rooted in the historical and cultural reality of a given town. Parish of St. Michael the Archangel in Kamienica Polska has taken root in a village that from the very beginning was inhabited by Polish people of a typically agricultural character. However, from 1818 it became a place that was dominated by colonists from the then Austrian Empire, mainly Czech and German, of the Catholic faith. In the years 1818-1826, the town belonged to the parish in Koziegłowy, and from 1826 to the parish of Poczesna. The distance from the parish church, which hindered the practice of faith, as well as the language barrier and cultural distinctiveness were the origin of many years of efforts to create a separate parish and build a parish church. They led to a happy ending: the parish's emergence in 1867 and the formal inauguration of its activity in 1870. On January 9, 1870, the history of salvation began in the new parish community in Kamienica Polska. The effort of building the Church by the local community, as well as completing the necessary works in the parish temple and in its surroundings, in cooperation with the faithful was undertaken, in turn, by seven parish priests. The first decades of the parish's existence were still under the Russian partition, which did not allow it to fully develop its pastoral activity, due to the restrictions of the partition law, which restricted the activities of the Catholic Church. However, despite these unfavorable circumstances, many social initiatives were successfully launched at the beginning of the 20th century.
With regaining the independence by Poland (1918) and the conclusion of a concordat between the Holy See and the Republic of Poland (1925), the Kamienica Polska parish was able to fulfill its mission of salvation, and at the same time serving the local community. The establishment of the Częstochowa diocese (1925) made the parish located in the center of the new diocese in Częstochowa from the southernmost parish of the Kujawsko-Kalisz diocese. All this was conducive to the development of religious life and the activities of the local community closely related to it. During this period, the parish was led by another four parish priests: Fr. Zygmunt Sędzimir, who continued his ministry (until 1930), Fr. Stefan Jastrzębski (1930-1933), Fr. Lucjan Kaczmarzyk (1933-1937) and Fr. Józef Klarzak (1937-1939).
The period of occupation was a particularly difficult time in the history of the parish. Orphaning the parish by its parish priest-Fr. Józef Klarzak was deported and murdered in the camp, and then the temporary administrators, each governing for one year: Fr. Mieczysław Tajber (1939-1940) and Fr. Stanisław Cesarza (1940-1941) as well as the parish priest from the Starcza parish, were certainly not conducive to religious life that was subjected to the rigors of war. Moreover, the inhabitants of Kamienica Polska were forced by the occupation authorities, as former German-speaking colonists, to declare themselves on the side of the occupant. However, parishioners passed the test of their fidelity to the Fatherland and the Church, and some of them wrote the pages of history with their heroism, engaging in underground activities. They were supported in this from 1941 by Fr. Stanisław Duda, who remained permanently in the grateful parishioners` hearts. He led the parish through the dark night of the occupation.
The difficult period for the life of the Catholic Church came after World War II. The introduction of the totalitarian system, which lasted over forty years, limited the evangelizing mission of the Catholic parish in Kamienica Polska in various ways. These challenges were attempted by the parish priests of the time: Fr. Stanisław Duda, who continued his ministry from the war until his death in 1964, and his successors, Fr. Józef Sojda, Fr. Mirosław Janikowski, Fr. Stefan Mizera and Fr. Józef Duda.
The most recent history of the parish was already in free Poland, after it regained full freedom and sovereignty. In a free homeland, the Church also regained freedom, and the parish had the opportunity to rebuild all forms of pastoral activity proper to it, establish Catholic associations, and conduct school catechesis. This period in the history of the parish covers the longest, because more than 30 years of pastoral care by Fr. Józef Bednarz (from 1989). During his pastoral service, as its peculiar crowning achievement, the parish is celebrating the 150th anniversary of its existence. Many glorious pages from the history of the town and the Kamienica Polska parish have been brought to light thanks to the local social initiatives, especially the “Korzenie” Bulletin, which has existed since 1990.
May the parish - this spiritual common homeland - rich in the heritage of the 150-year past, cherish it in the present and carry it into the future, passing it on to future generations.
Autor: Ks. Marian Duda
Źródło: https://www.facebook.com/photo.php?fbid=124543739334071&set=a.118657763256002&type=3&theater
With regaining the independence by Poland (1918) and the conclusion of a concordat between the Holy See and the Republic of Poland (1925), the Kamienica Polska parish was able to fulfill its mission of salvation, and at the same time serving the local community. The establishment of the Częstochowa diocese (1925) made the parish located in the center of the new diocese in Częstochowa from the southernmost parish of the Kujawsko-Kalisz diocese. All this was conducive to the development of religious life and the activities of the local community closely related to it. During this period, the parish was led by another four parish priests: Fr. Zygmunt Sędzimir, who continued his ministry (until 1930), Fr. Stefan Jastrzębski (1930-1933), Fr. Lucjan Kaczmarzyk (1933-1937) and Fr. Józef Klarzak (1937-1939).
The period of occupation was a particularly difficult time in the history of the parish. Orphaning the parish by its parish priest-Fr. Józef Klarzak was deported and murdered in the camp, and then the temporary administrators, each governing for one year: Fr. Mieczysław Tajber (1939-1940) and Fr. Stanisław Cesarza (1940-1941) as well as the parish priest from the Starcza parish, were certainly not conducive to religious life that was subjected to the rigors of war. Moreover, the inhabitants of Kamienica Polska were forced by the occupation authorities, as former German-speaking colonists, to declare themselves on the side of the occupant. However, parishioners passed the test of their fidelity to the Fatherland and the Church, and some of them wrote the pages of history with their heroism, engaging in underground activities. They were supported in this from 1941 by Fr. Stanisław Duda, who remained permanently in the grateful parishioners` hearts. He led the parish through the dark night of the occupation.
The difficult period for the life of the Catholic Church came after World War II. The introduction of the totalitarian system, which lasted over forty years, limited the evangelizing mission of the Catholic parish in Kamienica Polska in various ways. These challenges were attempted by the parish priests of the time: Fr. Stanisław Duda, who continued his ministry from the war until his death in 1964, and his successors, Fr. Józef Sojda, Fr. Mirosław Janikowski, Fr. Stefan Mizera and Fr. Józef Duda.
The most recent history of the parish was already in free Poland, after it regained full freedom and sovereignty. In a free homeland, the Church also regained freedom, and the parish had the opportunity to rebuild all forms of pastoral activity proper to it, establish Catholic associations, and conduct school catechesis. This period in the history of the parish covers the longest, because more than 30 years of pastoral care by Fr. Józef Bednarz (from 1989). During his pastoral service, as its peculiar crowning achievement, the parish is celebrating the 150th anniversary of its existence. Many glorious pages from the history of the town and the Kamienica Polska parish have been brought to light thanks to the local social initiatives, especially the “Korzenie” Bulletin, which has existed since 1990.
May the parish - this spiritual common homeland - rich in the heritage of the 150-year past, cherish it in the present and carry it into the future, passing it on to future generations.
Autor: Ks. Marian Duda
Źródło: https://www.facebook.com/photo.php?fbid=124543739334071&set=a.118657763256002&type=3&theater
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz