Kamienica Polska. Według ,, Powiat Częstochowski", Szkic Monograficzny wyd. 1974r Kamienica Polska gromada o charakterze przemysłowym. położona 17 km na południowy-wschód od Częstochowy. Większość mieszkańców oprócz pracy w rolnictwie — znajduje zatrudnienie w kopalniach rud żelaza, rzemiośle i usługach. Na terenie Ka-mienicy Polskiej istnieją stare tradycje tkackie oparte głównie na drobnych warsztatach prowadzonych systemem chałupniczym. Oprócz gromadzkich władz administracyjnych mają tu siedziby: urząd stanu cywilnego, zarząd gminnej spółdzielni, poczta, spółdzielnia oszczęnościowo-pożyczkowa, ośrodek zdrowia, apteka i inne placówki świadczące - usługi w zakresie potrzeb mieszkańców. Dobrze rozwinięta jest sieć handlowa i usługowa. Dogodne warunki komunikacyjne z Częstochową i innymi miastami województwa zapewnia sieć PKS. Na rzecz ludności rolniczej, pracują tu 3 kółka rolnicze, 3 koła gospodyń wiejskich, lecznica dla zwierząt i spółka wodna. Istnieją stałe punkty skupu zwierząt i produktów pochodzenia rolniczego. Na terenie gromady są 2 szkoły o programie 8-letniego nauczania dysponujące 18 izbami lekcyjnymi. Ponadto Liceum Ogólnokształcące w Romanowie, spełnia funkcję ponadgromadzką. Przedszkole dysponuje 75 miejscami. W gromadzie działa świetlica wiejska, 2 kluby prowadzone przez „Ruch" i spółdzielczość wiejską, 3 biblioteki i sala kinowa o 400 miejscach. Rejon gromady posiada basen kąpielowy i nadaje się do celów rekreacyjno-wypoczynkowych.
Rys historyczny. Kamienica Polska. Pierwszą wzmiankę o Kamienicy Polskiej znajdujemy u Długosza, który mówi o istnieniu kuźnicy w Kamienicy. Była to wieś szlachecka rozparcelowana w roku 1818 pomiędzy 57 okupników- tkaczy przybyłych z Czech i Austrii. W roku 1827 było tu 101 domów i 590 mieszkańców. W roku 1841 Kamienicę zamieszkiwały łącznie 223 rodziny, w tej liczbie było 190 rodzin uznających tkactwo za główne źródło utrzymania, 20 innych rodzin rzemieślniczych, 5 rodzin kupieckich a tylko 8 uznających rolnictwo za główne źródło utrzymania 66% rodzin posiadało działki ziemi. Rzemieślnicy tkaccy prędko popadali w zależność od kupców. Już w roku 1844 tylko 14 rzemieślników pracowało na własny rachunek, reszta uzależniona była od nakładców. Niekorzystne położenie i zła koniunktura spowodowały -- podobnie jak w Hucie Starej — częściową reemigracje tutejszych osadników do Austrii, część zaś wyemigrowała do południowej Rosji. Mimo to w roku 1867 w Kamienicy Polskiej czynnych było 257 warsztatów tkackich. W roku 1873 założono na gruntach wsi kopalnię rudy żelaznej. Pod koniec XIX wieku we wsi istniała papiernia oraz tkalnia I. Kreutzberga. Ta ostatnia w roku 1909 zatrudniała 120 osób. W roku 1900 Kamienica Polska posiadała 198 budynków mieszkalnych i 3.028 mieszkańców, którzy posiadali łącznie 1.207 morgów ziemi. Czynnych było 340 warsztatów tkackich. Sześć małych kopalń rudy żelaznej zatrudniało 85 robotników. W roku 1933 wieś posiadała 282 domy mieszkalne i 2.273 mieszkańców. Ogólny obszar wsi wynosił 769 ha, z czego 241 ha stanowiły ziemie orne. W tym czasie tkactwem trudniło się 148 osób. W roku 1970 Kamienica Polska posiadała 524 budynki mieszkalne. Wieś zamieszkiwało 2.114 osób, z czego 93% utrzymywało się z zajęć pozarolniczych, po części z tkactwa, po części z pracy w okolicznych kopalniach rudy żelaznej. Prowadzono 401 gospodarstw rolnych, z których jedynie 99 posiadało powierzchnię większą niż 2 ha. Przy ogólnej powierzchni 558 ha, na 1 gospodarstwo przypadało przeciętnie 1,39 ha. Źródło: ,, Powiat Częstochowski", Szkic Monograficzny, Praca zbiorowa pod red. Mieczysława Stańczyka, Częstochowa 1974r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz