Parafia została erygowana w 1911 r. przez biskupa włocławskiego Stanisława Zdzitowieckiego, który cały teren tej placówki wydzielił z parafii w Poczesnej. W 1919 r. przyłączona została do Starczy wieś Rudnik Mały z parafii Koziegłowy, a w 1922 r. Rudnik Wielki. Kościół obecny zaczęto budować jeszcze przed powstaniem parafii, ale wybudowano wtedy - staraniem ks. Jana Knora proboszcza z Poczesnej - tylko fundamenty. Ks. J. Knor z myślą o przyszłej parafii wybudował w Starczy również plebanię. Ze względu na brak funduszów wybudowano na fundametach przed 1911 r. tymczasową kaplicę drewnianą, do której dojeżdżał w niedziele i święta ze Mszą św. wikariusz z Poczesnej ks. Ferdynand Cichocki. Został on 17 lipca 1911 r. pierwszym proboszczem nowej parafii.
Budowę nowego kościoła, rozpoczęto w 1928 r. i prowadzono do 1934 r. staraniem kolejnego proboszcza Wacława Kucharskiego. Kościół ten został konsekrowany 29 września 1935 r. przez biskupa Teodora Kubinę. Znajdujące się wewnątrz świątyni organy pochodzą z pierwszej połowy XX wieku. Na kontuarze zachowała się oryginalna sygnatura organmistrza: „BUDOWA ORGANÓW. B. Komorowski i Z. Pietrzak. Włocławek”.
W chwili obecnej organy są zdewastowane. Oryginalne piszczałki (usunięte lub wykradzione) zastąpione zostały pseudo-piszczałkami, wykonanymi z rurek PCV. Również elementy traktury pneumatycznej zostały zastąpione nietypowymi substytutami. Otóż, kanały powietrzne – zarówno wewnątrz szafy, jak i w kontuarze – wykonane zostały z takich materiałów, jak: rury od odkurzacza, rurki od węży ogrodowych, rurki stosowane jako osłony kabli instalacyjnych. Wszystkie wspomniane ingerencje w strukturę organów przeprowadził miejscowy organista – „konserwator”.
Instrument jest całkowicie rozstrojony. Głos Subbas 16’ z sekcji pedału został odłączony. Widoczne są znaczne ubytki w liczbie piszczałek drewnianych.
Prospekt organowy ma charakter klasycystyczny. Składa się z jednego pola, wypełnionego piszczałkami o dość zróżnicowanym układzie dolnych labiów: po bokach labia rozchodzą się odśrodkowo ku krańcom szafy, pośrodku natomiast mają układ horyzontalny. Boki prospektu ujmują stylizowane kolumienki z kapitelami, dźwigające belkowanie, nad którym widoczne jest zwieńczenie w formie attyki, flankowane wazonami.
Skala organów - manuał: C-e3; pedał: C-d1.W W 1947 r. staraniem ks. Wacława Stępnia sprawiono nowy ołtarz.
Z powodu opadania ciężkiego kamienia, z którego kościół został zbudowany w zbyt miękkim gruncie, zaczęło pękać sklepienie, które zankrowane zostało w 1954 r. staraniem ks. Piotra Turlejskiego. Ks. P. Turlejski zbudował nadto organistówkę (1952), położył posadzkę w kościele (1954), zelektryfikował świątynię (1956), pomalował jej wnętrze (1958) i sprawił 3 nowe dzwony (1960). Staraniem ks. Alfonsa Kotlewskiego sprawiono pancerne tabernakulum (1962), założono centralne ogrzewanie (1967), przeprowadzono kapitalny remont dachu i wież kościoła (1972). Staraniem ks. Stanisława Kopczyńskiego pokryto cały kościół blachą miedzianą (1982), ogrodzono cmentarz grzebalny ozdobnym betonowym parkanem oraz wybudowano w stanie surowym plebanię.
Ukończył ją ks. Czesław Urgacz, który też zradiofonizował kościół, dokonał generalnego remontu okien i uzupełnił brakujące utensilia liturgiczne (m.in. zakupił monstrancję i kielich). Odnowił w całości malaturę świątyni, wszystkie ołtarze, obrazy i figury (1995/96). Zakupił też nowe ławki, dębowy konfesjonał i stopień do prezbiterium (fundator: Jan Sobota z USA) oraz cztery konfesjonały -klęczniki (ks. Cz. Urgacz). Wzmocniono fundamenty świątyni i zamurowano istniejących 420 otworów pozostałych dotąd po rusztowaniach. Wokół kościoła położono chodnik i posadzono osiem szlachetnych świerków, sosen. Założono nowe ogrzewanie olejem opałowym (przez nagrzewnice i dmuchawy ciepłego powietrza).
Ufundowano nowe stacje Drogi Krzyżowej. Plebania otrzymała ocieplający tynk akrylowy i została podłączona do sieci wodociągowej i gazowej. Dom katechetyczny został wyremontowany i otynkowany. Służy jako oratorium dla młodzieży. Nadto urządzono asfaltowy parking przy kościele. Prowadzono prace przy ogrodzeniu kościoła i plebani oraz ogrodu plebańskiego. Wreszcie jako wotum Roku Jubileuszowego zbudowano granitowe schody do kościoła parafialnego i ufundowano na cześć Ojca św. Jana Pawła II automat włączający dzwony na Anioł Pański w południe każdego dnia. Na terenie parafii we wsi Rudnik Wielki znajduje się kaplica mszalna zbudowana na początku XX p.w.św Jana Napomucena.
Za obecnego Proboszcza ks. kan. Janusza Witkowskiego zmodernizowana została plebania, odnowiono jej elewację i wnętrze. W oknach kościoła pojawiły się witraże, postawiono nowe ogrodzenie, wybrukowano cały teren wokół kościoła i domu parafialnego.
Dzięki wielkim staraniom księdza Proboszcza wybodowana została kapilca przedpogrzebowa, a na figurę Matki Bożej Fatimskiej znajdującą się przed wejściem do kościoła została nałożona kopuła.
Proboszczowie od 1924 r.:
- ks. Wacław Kucharski (1924-38)
- ks. Stanisław Cesarz (1938-42)
- ks. Wacław Stępień (1942-47)
- ks. Piotr Turlejski (1947-1961)
- ks. Alfons Kotlewski (1961-80)
- ks. Stanisław Kopczyński (1980-1990)
- ks. Czesław Urgacz (1990-2000 )
- ks. Janusz Witkowski (2000- )
Źródło http://parafia.starcza.net/index.p…/parafia/historia-parafiihttp://www.organy.ar/instrumenty.php?instr_id=1759
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz